این ایام مبارک که دهه ی کرامته، از طرفی همه دهه ی زیارته.

کرامت برای صاحبان کرامت و دعا و زیارت برای نیازمندان!

دعا می کنم به برکت این ایام از بند پارادوکس و تناقضی که در هنگام زیارت دچارش می شیم رهایی یابیم...

می دونید منظورم چیه دیگه؟

آخه میگن شما وقتی داری به حضرت سلام میدی این رو بدون که حضرت این جایگاه رو دارن می تونن تو رو ببینن و کلامت رو بشنون.

(أشهد انّکم ترون مقامی و تسمعون کلامی و تردّون سلامی)

ولی مگه میشه منی که در طول روز و در هنگام انجام گناه چنین جایگاهی برای مولای زنده ام قائل نیستم، بتونم یکدفعه این اعتقاد رو در مورد امام از دنیا رفته ام بپذیرم؟؟؟

.

.

.

(الّا عباد الله المخلصین)