 |
یکی از مقولاتی که در اسلام بسیار به آن سفارش شده، انفاق است.
انفاق در نگاه برخی از مردم عادی این است که از مال خود در راه خدا خرج کنند. تفاوتی نمی کند که برای نجات جان یک انسان مال و دارایی خود را می بخشی یا حتی برای ارتقاء فرهنگ جامعه خرج می کنی!
اما به نظر می رسد هر بخششی انفاق نیست. انفاق آن خرج کردنی است که خلأی را پر کرده و نیازی را برطرف کند.
مدتی است در بعضی قسمت های شهر برخی دیوارها را دیوار مهربانی نامیده اند؛ تعدادی چوب لباسی دیواری نصب کرده و از مردم خواسته شده که اگر لباسی دارند که مورد استفاده نیست آن را به صورت رایگان با قرار دادن در این محل در اختیار دیگران بگذارند. چی کسی این لباس ها را می برد؟ الله اعلم
من نمی دانم این رسم از کجا آمده و پایه گذار آن چه کسی بوده است اما به نظر می رسد ماهیت این ساختاری که ظاهرا برای انفاق اموال طراحی شده نمی تواند به ترویج انفاق در جامعه کمک کند بلکه بیشتر زمینه ای است برای راحت شدن افراد از اموال کهنه ای که دیدنشان در میان وسایل نو و زرق و برق دارشان آنها را اذیت میکند.
نهایتا حتی اگر کسی وسایل کمتر دست خورده یا حتی نو را از طریق این دیوارها در معرض عموم قرار دهد، از جهت اینکه برداشتن آن برای همه آزاد است چگونه میتوان اطمینان یافت که به دست صاحب اصلی اش یعنی کسی که به آن نیاز دارد می رسد؟
بنابراین مهم ترین رکن انفاق که امری عقلانی هم به نظر می رسد یعنی پر کردن خلأ و نیازها در این ساختار رعایت نشده است.
به نظر می رسد این ترویج این ساختار نیز نقشه ای شیطانی است!
تعجب نکنید... شیطان همیشه از راه هایی که زشتی شان آشکار است به جامعه نفوذ نمی کند.
گاهی راهی را برمی گزیند که ظاهری زیبا و به اصطلاح بشردوستانه دارد اما در حقیقت به دنبال این است که با به وجود آوردن رقیب در قبال ساختارهای نظام اسلامی، آنها را به حاشیه ببرد.
گلایه ای هم که امروز نسبت به توصیه های غرب - از جمله آنچه امروز با عنوان FATF مطرح است - داریم این است که حتی اگر شما با هزار وصله عیوب آن را برطرف کنید، به هر حال این معاهدات بین المللی و کنواسیون ها نسخه هایی هستند که در آشپزخانه ی استکبار پخت و پز شده اند؛ مانند دیوار مهربانی ظاهری زیبا دارند، بشردوستانه نامیده می شوند، همه ی انسان ها اعم از مسلمان و غیر مسلمان می توانند بر آن اتفاق کنند؛ اما هویّت ندارند.
حواسمان باشد با تصویب این قوانین، روی دیوار چه کسی یادگاری می نویسیم!
پی نوشت1: معترفیم که ساختارهای قانونی ما مشکلات فراوانی دارد. اما چاره این نیست که خود را در این امور به غرب وابسته کنیم. باید نظامات خود را اصلاح کنیم.
پی نوشت2: اگر لباس کهنه ای داشتید که خواستید به نیازمندان ببخشید، به خودم بگید. موسسه ای مورد اطمینان سراغ دارم که آن را به دست کسانی می رساند که واقعا نیازمندند.
https://eitaa.com/ABNAMA
